Formaður Sjálfstæðisflokksins fjallaði um stöðu rammaáætlunar í ræðu á flokksráðsfundi í Kópavogi í dag. Hann hafði áhyggjur af því að svæði sem falla í virkjanaflokk samkvæmt áætluninni verði of fá. Nú sýnist mér á því sem sagt hefur verið frá í fréttum að svæði sem falla í þann flokk geti skaffað raforku á við tvær Kárahnjúkavirkjanir. Samt segir formaður Sjálfstæðisflokksins: ,,Öfgamenn í umhverfismálum eru hreinlega að taka orkumál á Íslandi - og þar með verðmætasköpun til langrar framtíðar - í gíslingu."
Svona er öllu snúið á hvolf í umræðunni. Ég fæ að minnsta kosti ekki séð hófsemdina í því að selja á milli 80 og 90% raforkuframleiðslunnar til álvera, fórna náttúruperlum og víðernum sem hafa bæði fagurfræðilegt og efnahagslegt gildi, og skuldsetja enn frekar orkufyrirtæki í almannaeigu. Það er kominn tími á að kalla hlutina réttum nöfnum: Stóriðju- og virkjanasinnar sem vilja auka skuldir orkufyrirtækja, fórna náttúruverðmætum og setja öll eggin í álkörfuna, þeir eru öfgafólkið. Náttúruverndarfólk sem vill draga úr skuldsetningu fyrirtækja í almannaeigu, vernda sífellt verðmætari náttúruperlur og víðerni, og stuðla að fjölbreyttara atvinnulífi, það er hófsemdarfólk.
Um þetta fjallaði ég nánar í ræðu á aðalfundi Landverndar í fyrra.